Terug in Holland? Ja! terug in Holland! Of toch niet? Want voor mijn gevoel is namelijk alleen mijn body maar in Nederland geland en ligt mijn hart nog steeds in het prachtige land Zuid-Afrika, het land waarvan ik zoveel van ben gaan houden, bij die lieve mensen ; die een bijzonder plekje in mijn hart gekregen hebben, en bij die ontdeugende, mooie, donkere en lieve kindjes, die mijn hart geraakt hebben!
Vorige week donderdag was mijn afscheids'feestje' voor de kinderen. Mammie Stella (een inlandse moeder voor wie ik heel veel respect heb) zette een leuk stukje neer met de kinderen. Ze beeldden onder andere het bijbelverhaal van Simson uit. Na hun stukje was het tijd voor afscheidskadootjes. Ik had voor de kinderen zomerpyjamaatjes gekocht, ze waren er erg blij mee! De vrijwilligers hadden ook een afscheidslied voor me gemaakt en zongen me nog een mooi zegenlied toe. Thnx, meiden! 's Avonds hebben die zelfde meiden me nog een BONTE! avond bezorgd. Na gezellig wat met elkaar gedronken te hebben, sprong ik nog even snel onder de douche. In mijn bed vond ik toen een (nep) slang! Nadat ik die netjes in de playroom teruggelegd had, inspecteerde ik mijn kamertje nog even op wasgoed. Toen ik onder mijn bed keek, ontdekte ik daar Irma met een spin (als ik ergens bang voor ben... gelukkig was 'ie nep). Wat schrok ik! Nadat Irma naar haar eigen kamertje vertrokken was, opende ik mijn kastdeur, zat Adriana daar verstopt!! (Het moet niet gekker worden). Toen ook zij naar haar eigen kamertje vertrokken was, inspecteerde ik nog eventjes mijn gordijnen.. tot mijn grootste verbazing zat Ariëtte in mijn raam! Dat ze me nog een keer flink te pakken wilden nemen voordat ik naar Nederland terug zou gaan, is ze goed gelukt! :-)
Vrijdag was dus echt mijn laatste dag in het mooie Zuid Afrika en in het Goeie Hoophuis! Na het apart nemen van elk kind, ze een persoonlijk afscheidskaartje gegeven te hebben en na de laatste knuffeltjes uitgedeeld te hebben, was dus echt de tijd van 'afscheid' en 'loslaten' aangebroken. Moeilijk, want wat ben ik veel van ze gaan houden! Ook het afscheid nemen van de inlandse mensen viel me zwaar. Wat had ik ook het hen een band opgebouwd. Bij het nemen van afscheid wordt dan juist zo (pijnlijk) duidelijk en voelbaar wat je eigenlijk hebt opgebouwd. Nu moet ik het doen met hun afscheidsbrief en met foto's/video's.
Na vier heel bijzondere maanden in Zuid-Afrika gehad te hebben, sta ik dan weer echt met beide benen op Hollandse grond. Het is raar om hier weer te zijn. Ik heb de afgelopen maanden zo'n mooie tijd gehad. Een tijd waarin het niet altijd even makkelijk was, maar waarin ik ontzettend veel mooie en waardevolle momenten beleefd heb, waarin ik ontzettend veel geleerd- en ook ontvangen heb. Ik dank God dat ik voor vier maanden deel uit mocht maken van een prachtteam en dat ik vier maanden toch een klein beetje verschil uit mocht maken in Zuid Afrika, bij de kinderen in het Goeie Hoophuis, die mijn hart hebben geraakt.
En ook hier in Nederland geldt dezelfde opdracht als in Afrika:
'Toon Mijn liefde, dien de ander, zo heb Ik ook jou liefgehad'.
