Een beetje anders

In vergelijking met Nederland is Ghana een beetje anders! Het weer is anders, de cultuur en de mensen zijn anders. Hoe vaak we de afgelopen week wel niet welkom geheten zijn ; “you are most welcome” hebben we vaak te horen gekregen.

Communicatie, planning en tijd zijn ook erg anders! Zo duurde het een aantal dagen voordat ons rooster kloppend en compleet was. Uiteindelijk volgen we nu het rooster wat we zelf (kloppend) gemaakt hebben. 

De eerste week hebben we meegekeken met operaties. Er was die week een Hollandse chirurg aanwezig die ons het één en ander uit kon leggen. Over de operaties zal ik maar niet teveel in detail treden, maar wat een bizarre dingen hebben we gezien. Een hand van een jonge vent die op een paar pezen na los lag omdat hij zich gesneden had met een kapmes, een jonge gast met een open voet. De mijn waarin hij illegaal aan het werk was, was ingestort. Hij heeft een week met die voet ‘rondgelopen’. Hij kwam uit het noorden, is in verschillende hospitaaltjes geweest, maar nergens was een dokter aanwezig die hem kon helpen. Een beetje anders..

Een 14 jarig jochie waarbij een biopsie van een grote tumor aan zijn onderbeen genomen werd. Het weefsel wordt naar een patholoog opgestuurd en het duurt minstens een maand voordat de uitslag bekend is. Triest, en een beetje anders dan in Nederland… Hoe zal zijn toekomst er uit zien?

Ook het werk op de afdeling is anders! Op school en in voorgaande stages is ons geleerd aandacht te hebben voor de patiënt. Dit is in Ghana ook anders. Er wordt niet gevraagd aan patiënten hoe het met ze gaat, ook worden ze niet voorbereid op een handeling, het wordt gewoon gedaan. Ook wordt er geen aandacht besteed aan de pijn die een patiënt aangeeft.

De taxi ritjes zijn ook een beetje anders. De taxi’s zijn de naam auto haast niet meer waard! De één is nog krakkemikkiger dan de ander. Vrijdag zijn we naar de markt in Sunyani geweest, zo’n 40 minuten rijden hier vandaan. Halverwege de terugweg kwam de driver er toch maar vooruit dat hij de weg niet wist naar onze woonplaats en reed vervolgens weer helemaal terug naar het beginpunt zodat we een andere taxi konden nemen. Een beetje anders?

Schoenen te koop!

Bij de kleermaker voor onze Afrikaanse broeken

Zondag zijn we naar een kerkdienst geweest. Ook dat was een beetje anders. Allereerst de tijd ; de dienst begon om 7 uur al! Het was leuk om mee te maken hoe een kerkdienst in een andere cultuur gaat. Wanneer het tijd is voor de collecte wordt er een grote pot voor in de kerk gezet en gaat de gemeente swingend op de muziek in een rij naar voren om hun gaven te geven. Aan het eind moesten wij als “obrunies” naar voren komen om ons voor te stellen. Een beetje anders?

Of ik moet wennen aan het wonen en werken in Ghana? Een beetje wel, maar ik geloof vast dat het goed gaat komen!

Ervaar Afrika!

Waar zal ik beginnen met schrijven? Het afscheid op schiphol sla ik maar even over. Zal ik dan maar beginnen bij de vlucht naar Ghana, vanaf Londen? Dat we onze benen onder ons lijf vandaan gerend hebben om het vliegtuig op tijd te kunnen halen? Bij de aankomst op Accra, waar geld van ons gestolen werd waar we zelf bij stonden? (Gelukkig hebben we dit terug kunnen krijgen). Bij het bed and breakfast? Of toch maar bij de zeven uur durende busreis van Accra naar Duayaw Nkwanta? Een luide preek van een vrouw in de bus? Het amen en halleluja’s van de passagiers? Luid gezang van de Afrikaanse vrouwen in de bus? De chaos van het verkeer, verharde wegen die veelal overgingen in hobbelweggetjes, het spookrijden wanneer er teveel gaten in de goede kant van de weg zaten? Overvolle auto’s die passeren onder luid getoeter, een vrachtwagen gekanteld op de weg, nog aan het begin van onze reis.. Of zal ik beginnen met het beschrijven van de rode zandweggetjes, ellenlange krottenwijken, verkopers aan de kant van de weg die kilo’s goederen vervoeren op hun hoofd. Of begin ik met het beschrijven van het warme welkom door ziekenhuismedewerkers op het terrein, waar ook ons huisje staat? Warm is het trouwens zeker! Van een Hollandse winter hebben we nu volop zomer, 35 graden. Of vertel ik over de staat waarin het huisje verkeerde doordat het twee maanden leeggestaan had? Over de WC bril waar je vanaf vliegt als je wilt gaan zitten, omdat ie losligt? Over het uitvallen van de stroom wanneer je je koffers uit wil gaan pakken? Over onze huisdieren ; spinnen en salamanders? Over het doen van boodschappen langs de kant van de weg of op een klein marktje? Gelukkig zijn we veilig aangekomen en proberen we ons huisje tot een eigen plekje te maken. Morgen gaat onze stage van start.

Vanaf deze plek wil ik iedereen hartelijk bedanken voor het meeleven, de leuke cadeautjes die ik heb gehad voor mijn vertrek en voor de leuke kaartjes. In mijn volgende blog hoop ik mijn eerste stage ervaringen in Ghana te kunnen beschrijven.

Geitje! :-)

Doodskisten te koop langs de kant van de weg

Keukentje

Slaapkamer

Gangetje met waslijn

Ingang ziekenhuis

Voor het ziekenhuis