Leven onder de boom

Met een heerlijk, lief, klein ventje die gezellig op mijn laptop tikt, probeer ik deze blog te schrijven.

Terwijl we afgelopen zaterdag onze auto onder een boom parkeerden, bedacht ik me dat we onze auto geparkeerd hadden onder de woonplaats van een gelukkig stel hier in Gordon's  Bay. Juist ja, deze mensen leven onder deze boom. Melkhoutboom, wel te verstaan. Ik heb ze wel eens vaker wat voedsel gegeven en scharrelde ook nu alle restjes eten, wat we nog over hadden van een dagje uit, bij elkaar en bracht dit bij deze mensen. Wat waren deze mensen blij dat er zomaar een paar meiden bij ze langs kwamen en een praatje met ze maakten. We konden ook met geen mogelijkheid bij ze weg komen. Alle schamele bezittingen die ze hadden, kregen we te zien. Van hun levensverhaal op papier, van foto's tot zelfs paspoorten kregen we in onze handen gedrukt. En ja, het leek ze ook wel erg leuk om met ons op de foto te gaan. Maar of ze tevreden waren met één foto? Welnee! 'Margaret looks like a baboon!' Riep de vrouw, en opnieuw moesten er foto's gemaakt worden. En of we daarna terug naar de auto konden? Nee hoor! Er moesten eerst wat stevige drukkies uitgedeeld worden.
Het verhaal van een gelukkig echtpaar, wonend onder de melkhoutboom.