Nog meer zitdruk!

Mijn drie weken stage op de General Ward zitten er op! Vorige week stond ik samen met Susanne op deze afdeling, wat het gelijk een stuk gezelliger maakte. En.. wij konden elkaar tenminste wel verstaan! J Naast veel schoonmaken, gaasjes vouwen, van hot naar her lopen om dingen op te halen of weg te brengen, heb ik toch wel het één en ander kunnen leren op deze afdeling. Verschillende ziektebeelden, maar ook zelf medicatie klaar maken, infuussysteem klaar maken, medicatie toedienen via het infuus, infuus canules verwijderen, wonden verzorgen (de één nog viezer dan de ander), bloeddruk meten, bloedsuiker bepalen, en… infuus prikken! Ik kan je vertellen: observeren is heel wat gemakkelijker dan zelf prikken, laat staan in donker gekleurde aders. :-)
Ik zal maar niet benoemen hoe vaak ik er over gedaan heb om goéd te prikken.

De volgende dag bood Susanne zich als patiënt aan, zodat ik een keer infuus kon prikken in duidelijk zichtbare aders. Heldin. J

Cleaning...

Infuusje prikken...

Bloedbadje reinigen ;-)

Eén van de taken was ook patiënten naar de operatie zaal brengen. Toen we een patiënt weg brachten voor een liesbreuk operatie, vroeg de operatie assistente ons of we mee wilden kijken met de operatie. Dit hoefden we ons geen twee keer te laten zeggen! Gelijk een goede interventie voor de hoge zit druk. J Na de operatie vroeg de assistente of we ’s middags nog een operatie mee wilden kijken. Toen we na onze lunch weer de operatie kamer in stapten (zomaar in- en uit lopen is overigens geen probleem, en als anesthesist kun je onder de operatie gerust even een dutje doen), waren we op de valreep getuige van de geboorte van een gezond meisje door middel van een keizersnee. Heel bijzonder om mee te maken!

Verder blijven we ons er over verwonderen hoe hier met patiënten omgegaan wordt en hoe weinig er met ze gecommuniceerd wordt. Ik vind het een uitdaging om juist wel contact te leggen met de patiënten door middel van een praatje. Vorige week is er een patiënt met ontslag gegaan, vandaag moest ze terug komen om haar wond te laten verzorgen en kwam ze me speciaal even opzoeken om een praatje te maken. Hopelijk kan ik door kleine gebaren toch wat verschil maken.

Vandaag ben ik, samen met Bertine, begonnen op de Children Ward. De meest voorkomende aandoeningen hier zijn malaria, longontsteking en bloedarmoede. Ook liggen hier kindjes met grote brandwonden. Als we zien hoe er hier gekookt wordt op straat, met grote pannen op een vuurtje, laag bij de grond, vinden we dat ook niet verwonderlijk. Het gaat je wel aan het hart als je het kindje hoort krijsen van pijn en angst, zonder zijn moeder in de buurt. Infuus prikken wordt ook gerust een aantal keer over gedaan. En als je niet gelijk in het goede bloedvat zit? Dan gebruik je die zelfde naald gewoon nog een aantal keer, en aan het gehuil en angst van het kindje geef je gewoon geen aandacht..

We hebben ons vandaag bezig gehouden met schoonmaken, gaasjes vouwen, bolletjes cotton rollen en veel, heel veel, zitten. We zijn benieuwd wat de rest van deze week ons zal brengen op deze afdeling.